อาการแพ้ขนสัตว์เลี้ยง อันตรายใกล้ตัวที่คุณรับมือได้ 

บรรดาผู้รักสัตว์ทั้งหลายที่มีสัตว์เลี้ยงอยู่ในบ้าน ไม่ว่าจะเป็นแมว หรือสุนัข อาจมีปัญหาเกี่ยวกับการแพ้ขนสัตว์ที่เลี้ยงเอาไว้ บางคนอาจรู้อยู่แล้วว่าตัวเองแพ้ขนสัตว์เลี้ยง แต่จำเป็นต้องเลี้ยง หรืออยากเลี้ยงเพราะรัก หรือบางคนอาจเพิ่งรู้ตัวว่าตนเองแพ้ขนสัตว์หลังรับมาเลี้ยงแล้ว หรือบางคนอาจเพิ่งจะเริ่มมีอาการแพ้ขนสัตว์ทั้ง ๆ ที่เลี้ยงมานานก็เป็นได้เช่นกัน 
 
แม้ว่าการแพ้ขนสัตว์นั้นจะดูเป็นเรื่องเล็ก ๆ แต่ก็ถือเป็นอันตรายที่คุณไม่ควรมองข้าม และควรหาวิธีจัดการให้เร็วที่สุด เพื่อสุขภาพที่แข็งแรงของตัวคุณเองและคนในครอบครัว และเพื่อให้คุณสามารถอยู่ร่วมกับสัตว์เลี้ยงแสนรักได้อย่างปลอดภัยด้วย โดยในบทความนี้ เราจะพาคุณไปเรียนรู้ถึงสาเหตุและอาการแพ้ขนสัตว์เลี้ยง ไม่ว่าจะเป็นแพ้ขนสุนัขหรือแพ้ขนแมว รวมถึงแนวทางการลดและป้องกันอาการแพ้ขนสัตว์ด้วย

1. แพ้ขนสัตว์เลี้ยง เกิดจากอะไร

การแพ้ขนสัตว์นั้นจริง ๆ แล้วเกิดจากการแพ้โปรตีน หรือสารบางอย่างที่อยู่ในน้ำลาย สะเก็ดผิวหนัง หรือปัสสาวะของสัตว์ ซึ่งอาจไปติดอยู่ที่ขนสัตว์ได้ และเมื่อคนที่แพ้สารเหล่านี้ไปสัมผัสกับสัตว์เลี้ยงเข้าก็อาจทำให้เกิดอาการแพ้ได้นั่นเอง โดยในน้ำลายของสุนัขจะมีโปรตีน Can F1 และ Can F2 ส่วนในน้ำลายของแมวจะมีโปรตีน Fel D1 ซึ่งเป็นสารก่อให้เกิดอาการแพ้ และนอกจากการแพ้สารก่อภูมิแพ้จากน้ำลายของสัตว์เลี้ยงแล้ว อีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้คนเกิดอาการแพ้ขนสัตว์ก็คือ ไรที่อยู่ในขนของสัตว์เลี้ยงไม่ว่าจะสุนัขหรือแมว เพราะมูลของตัวไรนี้มีสารก่อภูมิแพ้อยู่ด้วย

2. รู้ได้อย่างไรว่าแพ้ขนสุนัข ขนแมว

เชื่อหรือไม่ว่ามีหลายคนที่มีอาการแพ้ขนสัตว์ แต่ไม่รู้ตัว เนื่องจากอาการแพ้ขนสัตว์นั้นคล้ายกับอาการของโรคภูมิแพ้ฝุ่นทั่ว ๆ ไป ซึ่งจะมีอาการจาม น้ำมูกไหล หายใจไม่สะดวก และคันตามผิวหนัง แต่สามารถสังเกตอาการของผู้ที่แพ้ขนสัตว์ได้โดยสังเกตพฤติกรรมก่อนเกิดอาการว่าได้สัมผัส เข้าใกล้ หรืออยู่ในบริเวณที่สัตว์เลี้ยงนอนหรือกินอาหารหรือไม่ และหากเกิดอาการแพ้ขนสัตว์จะมีการคัน และบวมแดงที่บริเวณใต้ตา และรอบดวงตา

3. วิธีลดอาการแพ้ขนสุนัข และแพ้ขนแมว

แม้ว่าอาการแพ้ขนสุนัข และแพ้ขนแมวจะมีหลายอาการรวมกัน และอาจทำให้เกิดความทรมานมาก แต่เราสามารถลดโอกาสการเกิดและบรรเทาอาการแพ้ขนสัตว์เลี้ยงได้ด้วยการดูแลตัวเอง และสัตว์เลี้ยงตามวิธีดังต่อไปนี้

อาบน้ำสัตว์เลี้ยงเป็นประจำ

เนื่องจากสารก่อภูมิแพ้ที่ทำให้เกิดอาการแพ้ขนสัตว์นั้นจะติดอยู่บนขนสัตว์เลี้ยงเป็นจำนวนมาก คุณจึงควรอาบน้ำและทำความสะอาดขนสัตว์เลี้ยงเป็นประจำ เพื่อลดการสะสมของโปรตีนที่เป็นสารก่อภูมิแพ้นั่นเอง

ดูดฝุ่น และทำความสะอาดบริเวณต่าง ๆ ในบ้านอยู่เสมอ

นอกจากการอาบน้ำให้สัตว์เลี้ยงแล้ว การทำความสะอาดบ้านด้วยการดูดฝุ่น และกำจัดขนสัตว์ที่ติดอยู่ตามบ้านเป็นประจำ ทั้งบนพื้นและบนเฟอร์นิเจอร์ ก็ช่วยลดการสะสมของสารก่อภูมิแพ้จากขนสัตว์ได้ด้วยเช่นกัน

จัดห้องให้โล่ง โปร่ง ลดการสะสมของขนสัตว์

อีกหนึ่งวิธีที่จะช่วยลดการสะสมของขนสัตว์ และสารก่อภูมิแพ้ในบ้านที่เลี้ยงสัตว์ได้เป็นอย่างดีก็คือการจัดห้องให้โล่งและปลอดโปร่ง มีอากาศถ่ายเทดี และไม่วางเฟอร์นิเจอร์ หรือของต่าง ๆ มากจนเกินไป เพราะยิ่งมีของมากก็จะทำความสะอาดยาก และไม่ทั่วถึงนั่นเอง

หมั่นแปรงขนสัตว์บ่อย ๆ

การแปรงขนสัตว์เป็นประจำ จะช่วยทำให้ขนของสัตว์เลี้ยงไม่หลุดร่วง จนกระจายไปทั่วบ้าน และปะปนในอากาศจนทำให้เกิดอาการแพ้ขนสัตว์ได้ง่าย เพราะจะทำให้สามารถกำจัดขนสัตว์ที่หลุดร่วงได้ในทีเดียว 

ป้องกันตัวเองเมื่อต้องสัมผัสใกล้ชิดสัตว์เลี้ยง

อาการแพ้ขนสัตว์จะเกิดขึ้นได้มากที่สุดเมื่อคุณสัมผัสใกล้ชิดกับสัตว์เลี้ยง ดังนั้น คุณจึงควรป้องกันตัวเองให้ดี โดยอาจใส่หน้ากากเพื่อป้องกันการสูดเอาสารก่อภูมิแพ้เข้าไปในร่างกาย และล้างมือให้สะอาดหลังสัมผัสกับสัตว์เลี้ยงทุกครั้ง

ใช้เครื่องฟอกอากาศภายในบ้าน

หากต้องการจัดการกับขนสัตว์ และสารก่อภูมิแพ้ที่อยู่ตามขนสัตว์อย่างมีประสิทธิภาพ การใช้เครื่องฟอกอากาศก็สามารถช่วยได้มาก เพราะจะช่วยกรองทั้งขนสัตว์ไม่ให้คลุ้งกระจายในห้อง และกำจัดสารก่อภูมิแพ้ได้ด้วย

หลีกเลี่ยงไม่ให้สัตว์เลี้ยงเข้าไปบริเวณห้องนอนของคุณ

ไม่ว่าจะรักสัตว์เลี้ยงแค่ไหน แต่หากคุณมีอาการแพ้ขนสัตว์ ก็ควรที่จะหลีกเลี่ยงการให้สัตว์เลี้ยงเข้ามาอยู่ในห้องนอนของคุณ เพราะจะทำให้มีสารก่อภูมิแพ้สะสมในห้องนอนมากเกินไป และก่อให้เกิดอาการแพ้รุนแรงได้

ทานยาแก้แพ้เพื่อลดอาการแพ้ขนสัตว์เลี้ยง

หากเกิดอาการแพ้ขนสัตว์แล้ว หรืออยากป้องกันไม่ให้เกิดอาการแพ้ก่อนที่จะสัมผัสกับสัตว์เลี้ยง คุณสามารถเลือกทานยาแก้แพ้ที่มีฤทธิ์ต่อต้านฮีสตามีน (Antihistamine) เช่น ตัวยาลอราทาดีน (Loratadine) ก็ได้เช่นกัน
 
เมื่อรู้แล้วว่าสาเหตุและอาการแพ้ขนสัตว์เลี้ยงคืออะไร มีแนวทางป้องกัน และลดอาการแพ้ขนสุนัข และแมวที่เลี้ยงในบ้านอย่างไร คุณก็สามารถเลี้ยงสัตว์ได้อย่างสบายใจ และปลอดภัยต่อสุขภาพแล้ว